Jeszcze sto lat temu reklama produktów opierała się na założeniu, że ludzie kupują tylko to, co jest im potrzebne. Jeśli potrzebują ubrania, kupią sobie spodnie i koszulę. Samochód nabędą, bo jest wygodnym narzędziem do przemieszczania się, a zegarek – ponieważ przyda im się coś, co wskazuje godzinę.
Producenci zachwalali trwałość i praktyczność oferowanych przez siebie przedmiotów. Praktykę tę oraz wiarę, że ludzie kierują się w swoich wyborach racjonalnymi przesłankami zmienił jeden człowiek: Edward L. Bernays. Nie sposób przecenić wpływu, jaki wywarł na XX stulecie.
Bernays urodził się w 1891 roku w Wiedniu (był kuzynem Freuda), ale już rok później jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku. Swoją karierę zaczął dość niepozornie, jako agent prasowy. Do jego wczesnych sukcesów należało między innymi wypromowanie śpiewaka operowego Enrica Caruso i Baletów Rosyjskich na rynku amerykańskim. Prawdziwym przełomem była jednak jego praca w Komitecie Informacji Publicznej, czyli biurze propagandy administracji prezydenta Wilsona w okresie I wojny światowej. Zaproponował, by amerykańskie wojska zaangażowane zostały w europejski konflikt pod hasłem „uczynienia świata bezpiecznym dla demokracji”.
Czwartorzęd 